coraz bliżej...

Odkąd jestem na blogu moje życie wygląda trochę inaczej. Z wszystkich stron bombardują mnie inspiracje i zamiast gnić przed TV mam co robić i do tego mam ogromną satysfakcję z tego co tworzę. Do tego poznałam tu fantastycznych ludzi, powiem Wam, że najbardziej cieszą maile, takie zwykłe wiadomości. Unowocześniona wersja listów. Gdy miałam chyba z 10 lat zaczęłam prowadzić korespondencje z kuzynką, potem doszły listy od znajomych z kolonii, w Polsce na strychu, w mojej kamienicy mam całkiem sporych rozmiarów kuferek z listami właśnie. Brakuje mi tego, wyczekiwania na listonosza, czytania po 5 razy tej samej, zapisanej kartki.... Maile to nie to samo, chociaż i tak je uwielbiam.... więc piszcie :):))

Choroba dalej mnie trzyma, do tego  przerzuciła się na mojego synka i tak we dwójkę sobie kaszlemy, smarkamy, kichamy i modlę się o dwie rzeczy: 1) żeby mój G. się od nas nie zaraził. 2) żeby do poniedziałku się poprawiło, bo średnio podoba mi się Wigilia i poranna krzątanina w kuchni z pociągającym nosem....

Dzisiaj dotarła paczka z PL od moich rodziców i siostry. W niej prezenty, głównie dla naszego urwisa:) i..................... moja wygrana od Niebieskiego Igielnika. Już wypróbowany, kawa zaparzona.

 

I na zakończenie wpisu mój stroik, tzn już nie mój, ale przeze mnie zrobiony :)